പ്രവാസിയുടെ ഒസ്സ്യത്
ചുട്ടുപഴുത്ത മണല്‍കാട്ടിലെ
ചുട്ടുപഴുത്ത മണല്‍കാട്ടിലെ
ചുടുനീരുറവയായി
നിന്റെ പരിഭവങ്ങള്‍
എന്നില്‍ പെയ്തൊഴിയുമ്പോള്‍
റീചാര്‍ജ്ജുകൂപ്പനിലേ
അവസാന ചില്ലിയും
ഉപഗ്രഹത്തിലേക്കൊഴുകിയിരുന്നു .
നിന്നെക്കുറിച്ചോ
നമ്മുടെ മക്കളെക്കുറിച്ചോ
ഒരക്ഷരം പറയാന്‍
കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ.
സ്വപ്നത്തിന്റെ പച്ചത്തുരുകള്‍ക്കായ്
ജീവിത യൌവ്വനം ഹോമിക്കുമ്പോള്‍
എന്നെ നീയറിയാതെ പോയത്
ഏതുകിനാവിലായിരുന്നു.
പണ്ടും പരിദേവനങ്ങള്‍
ഘോഷയാത്രയായി
എന്റെ പിന്നാലെ
സഹോദരമേലങ്കിയും ചൂടി
സ്നേഹത്തിന്റെ ചായാക്കൂട്ടുമണിഞ്ഞു
നാളേക്ക് കരുതിവയ്ക്കാനൊരു
നെന്മണിപോലും ബാക്കിവയ്ക്കാതെ
കൊണ്ടുപോയവര്‍.
ഒടുവില്‍
കുലദ്രോഹിയായും
സ്നേഹശൂന്യനായും
ബിരുദങ്ങളെറെ.
ഇപ്പോള്‍ നീയും ....
കുറ്റചാര്‍തിന്റെ അന്ത്യവേളയില്‍
ജീവിക്കാന്‍ ഒരു തുണ്ടുനേരം
കുറിച്ചു വെയ്ക്കാന്‍
തലചായ്ക്കാന്‍ ഒരു കീറപ്പായ
കഞ്ഞിക്കൊരു തകരപ്പാത്രം
അതെങ്കിലും എനിയ്ക്കായി .
ജരാനരകള്‍ കൂട്ടായെത്തുമ്പോള്‍
സഹതാപത്തിന്റെ ഒരു നോട്ടം,
സന്ധിവേദനക്ക്
പിണ്‍ഡതൈലമിട്ട തലോടല്‍,
ഇത്രയുമായാല്‍...
സുഖം ...സ്വസ്ഥം ....
============================== CNkumar
1 comment:
pravaasam.. athikal kayati vidunnathinte baakki pathram.
Post a Comment